Amper twee dagen thuis en het volgende weekendje voetbal stond al op het programma. Ditmaal drie wedstrijden in de heimat, waarvan twee in de Regionalliga West en eentje op het het hoogste niveau.
We begonnen in Saarbrücken voor de wedstrijd tegen Waldhof Mannheim, een zuidwest derby en tevens een wedstrijd tussen twee oudgedienden uit de Bundesliga. Dat het een derby betrof was duidelijk te zien aan het grote aanbod politie agenten, vrij abnormaal voor een wedstrijd in deze reeks maar de fans van Mannheim hebben door de jaren heen ook geen al te beste reputatie neergezet. En toen we de Burger King aan het station bezochten kwam net de trein uit Mannheim aan met daarin een tweehonderdtal ultra figuren, de (nieuwe) rage in Duitsland. Het enige wat we van hen konden zien was een glimp, volledig afgeschermd of afgebakend door de vrienden in het groen.
Het beloofde dus een leuke en sfeervolle wedstrijd te worden en Mannheim begon het best aan de wedstrijd. Er vielen enkele kansen langs beide kanten maar in de 38ste minuut kwam Mannheim mijns inziens verdiend op voorsprong. Groot feest in het bezoekers vak want een overwinning zou deugd doen in de strijd om het behoud.
In de tweede helft waren de rollen omgekeerd en ging Saarbrücken op zoek naar de gelijkmaker. Na 70 minuten was het dan na geharrewar voor doel en een Saarbrücken speler de bal over de doellijn kon lopen. 1-1 en de thuisploeg haastig op zoek naar de overwinning. Men drukte maar zonder resultaat en net als je dacht dat het zo zou blijven kopte speler Lerandy de 2-1 tegen de netten. Groot feest nu bij de thuisploeg en frustatie bij de bezoekende fans die hun ongenoegen uitten op de tribunes. Eindstand 2-1, Saarbrücken vergroot zo zijn leidersplaats mede dankzij het gelijkspel van eerste achtervolger Sportfreunde Lotte.
Na de wedstrijd nog even het centrum in, de bezoekende fans werden weer onder massale politie begeleiding op hun treintje gezet en de rust keerde weer in Saarbrücken. En ook voor ons werd het een rustig avondje want het werd weer vrij vroeg dag om richting Bonn te vertrekken.
We begonnen in Saarbrücken voor de wedstrijd tegen Waldhof Mannheim, een zuidwest derby en tevens een wedstrijd tussen twee oudgedienden uit de Bundesliga. Dat het een derby betrof was duidelijk te zien aan het grote aanbod politie agenten, vrij abnormaal voor een wedstrijd in deze reeks maar de fans van Mannheim hebben door de jaren heen ook geen al te beste reputatie neergezet. En toen we de Burger King aan het station bezochten kwam net de trein uit Mannheim aan met daarin een tweehonderdtal ultra figuren, de (nieuwe) rage in Duitsland. Het enige wat we van hen konden zien was een glimp, volledig afgeschermd of afgebakend door de vrienden in het groen.
Het beloofde dus een leuke en sfeervolle wedstrijd te worden en Mannheim begon het best aan de wedstrijd. Er vielen enkele kansen langs beide kanten maar in de 38ste minuut kwam Mannheim mijns inziens verdiend op voorsprong. Groot feest in het bezoekers vak want een overwinning zou deugd doen in de strijd om het behoud.
In de tweede helft waren de rollen omgekeerd en ging Saarbrücken op zoek naar de gelijkmaker. Na 70 minuten was het dan na geharrewar voor doel en een Saarbrücken speler de bal over de doellijn kon lopen. 1-1 en de thuisploeg haastig op zoek naar de overwinning. Men drukte maar zonder resultaat en net als je dacht dat het zo zou blijven kopte speler Lerandy de 2-1 tegen de netten. Groot feest nu bij de thuisploeg en frustatie bij de bezoekende fans die hun ongenoegen uitten op de tribunes. Eindstand 2-1, Saarbrücken vergroot zo zijn leidersplaats mede dankzij het gelijkspel van eerste achtervolger Sportfreunde Lotte.
Na de wedstrijd nog even het centrum in, de bezoekende fans werden weer onder massale politie begeleiding op hun treintje gezet en de rust keerde weer in Saarbrücken. En ook voor ons werd het een rustig avondje want het werd weer vrij vroeg dag om richting Bonn te vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten