Zoeken in deze blog

maandag 18 juli 2011

17/07/11 Heart of Midlothian FC 1 - 0 Royal Antwerp FC (Tynecastle Stadium - 4.504 Toeschouwers)


















4u ’s ochtends liep de wekker af in Dublin, onmenselijk vroeg wetende dat we er pas rond middenacht inlagen. Maar voor onze eigen club te zien mag en moet je maar wat over hebben. Een goed Iers breakfast achter de kiezen op de luchthaven en we voelden ons al veel beter. Onze vlucht van Dublin naar Edinburgh was perfect op tijd (British Airways kan beter eens ten rade gaan bij Ryanair) en zo arriveerden we ’s ochtends vroeg om 8:30u reeds in onze hostel.

Natuurlijk was de kamer nog niet vrij en besloten we maar alvast een stapje te zetten richting Edinburgh Castle. Mooi langs buiten, binnenin zijn we niet geweest want die eer hebben we gelaten aan enkele honderden Aziaten die voor de poort stonden. Dan maar verder langs de gezellige gebouwen en straten geslenterd om tegen 10u de eerste de beste pub op te zoeken. De kroegbaas maakte er ons op attent dat er ’s zondags geen bier mag getapt worden voor 12:30u en verwees ons vriendelijk door naar de overkant van de straat naar een hotel pub. Dit omdat hotels wel een licentie hebben. Ik zie kroegbazen hier hun volk toch niet durect doorsturen naar de concurrentie.

Na een klein uurtje in de pub kwamen dan ook de eerste Antwerpse gezichten binnen en in een habbekrats stond de tafel vol met pints. Vervolgens werd de weg verder gezet per taxi richting Tynecastle Stadium, een 10tal minuutjes buiten het centrum. Dan eerst even de clubshop binnen en de nodige kiekjes allerlei genomen vooraleer we naar één van de stadion pubs gingen. Daar zaten weer x aantal bekenden en begon de sfeer er goed in te komen, de pints kwamen weer langs alle kanten en de eerste songs werden ingezet.

Antwerp had een 250 away supporters bij die een ganse match voor een leuke en goede ambiance zorgden. Antwerp kreeg enkele kansen in de eerste helft, net als Hearts natuurlijk maar de bordjes bleven op 0-0 steken bij de rust. De lokale hamburger & pie tent onder de tribune was duidelijk niet verwacht of voorbereidt op deze meute fans want alles was direct uitverkocht. De tweede helft begon met Antwerp richting zijn eigen fans maar Hearts was de betere. Antwerp herstelde een beetje maar kreeg 5 minuten voor tijd een strafschop tegen, na het zien van de beelden volgens mij zeer terecht. 1-0 en Antwerp kon niets meer terug doen. Het was Hearts zijn jubileumwedstrijd dus zullen we maar zeggen dat we ze hebben laten winnen ;-)

Na de wedstrijd terug een stadion pub in waar we toch nog wel even hebben gezeten. Daarna nog het centrum in en even paniek omdat ik mijn portefeuille met paspoort niet meer vond, geraak maar thuis dan… Gelukkig vond ik hem later terug op de kamer en konden we daags nadien zonder zorgen en stress naar huis vertrekken.

Het was mijn eerste avontuur op Schotse bodem, enorm goed meegevallen met leuke wedstrijd en dito sfeer. Edinburgh lijkt een mooie stad maar tijdsgebrek om ze in alle pracht te bewonderen, volgend jaar hopelijk tegen de Hibs dan maar.

16/07/11 UCD Dublin 4 - 3 Villareal CF (UCD Bowl - 650 Toeschouwers)
















Na al bij al een aangename Ierse "zomer"dag werden we ’s middags bruusk afgeremd door een hevige plensbui en moesten we in allerijl een pub opzoeken. Raar dat er daar in de pubs overal golf opstond terwijl het toch “de” Tour de France was. Na even vriendelijk vragen switchte de barman graag de tv over voor ons en zo zagen we de tweede Belgische ritzege live op tv. Jelle Vanendert rukte zich los en kwam verdiend als eerste over de streep. Hij deed dit in de koninginnenrit van de Pyreneeën, met aankomst op Plateau de Beille.

Genoeg over koers nu want we moesten stilaan verder maken voor de vriendschappelijke wedstrijd tussen UCD (University College Dublin) en het toch wel grote Villareal uit de Primera Division. UCD is één van de kleine en zwakkere broertjes uit de Airtricity League en had daags voordien nog verloren bij Dundalk. De bus dan maar op en een kwartiertje later stonden we middenin de universiteit en moesten we nog een korte wandeling maken richting voetbalveld. Stadion is een groot woord want UCD heeft enkel maar 1 “grote” tribune, rest is omheining.

De tribune zat aardig vol, mede dankzij de niet ophoudende regen en mede door een groot aantal Spaanse studentjes die daar op de universiteit zitten om Engels te studeren. Velen geschilderd met de Spaanse vlag op hun gezicht maar zich allen geschaard achter Villareal.

De wedstrijd was veel beter dan die van gisteren, een aantal aardige goals langs beide kanten en raar maar waar Villareal verloor van UCD. Laten we maar denken dat het de eerste oefenpot van Villareal was tijdens de voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen. Veel wissels langs beide kanten maar toch ook een pluim voor de Dubliners hun overwinning. Ze waren zeker niet de beste maar met inzet en wilskracht kan je duidelijk nog steeds ver geraken.

Na de wedstrijd snel terug de bus op, nog een hapje eten in de lokale wok-away en dan dringend ons bed in want de wekker stond geprogrammeerd om 4u ‘ morgens voor onze trip richting Edinburgh. Je moet iets over hebben voor je eigen club te gaan aanmoedigen natuurlijk. Dublin heeft me weer bekoord, 10 jaar geleden en nu. 100% zeker dat het niet opnieuw 10 jaar zal duren eer ik de plas weer oversteek!

15/07/11 Drogheda Utd 0 - 1 Shamrock Rovers FC (Hunky Dorys Park - 1.500 Toeschouwers)




















Ondanks er in de Ierse competitie tijdens de zomer wordt doorgespeeld begon vandaag voor mij het nieuwe seizoen 2011-2012. Ik had al wel 2 Antwerp friendlies gezien maar we zullen maar zeggen dat vandaag het “echte werk” begon.

Eigenlijk hadden we enkele maanden geleden geboekt voor de wedstrijd St. Pat’s Athletic tegen Bohemian Dublin. St. Pat’s is een must do in mijn ogen als je zelf Patrick noemt maar de voetbalgoden beslisten anders over ons weekendje omdat beide clubs Europees moesten spelen.

Omdat er geen andere club uit Dublin thuis speelde moesten we op zoek gaan naar een plan B, we hadden 2 opties met name Bray Wanderers v Derry City of Drogheda Utd v Shamrock Rovers. En omdat Shamrock me meer aanspraak begon ik uit te dokteren hoe we het best in Drogheda konden geraken. De trein was een optie maar terug was te risky om onze laatste trein terug te halen. Ik contacteerde dan de Hoops Supporters Club en na enkele mailtjes kregen we via Paul 2 zitjes aangeboden op de bus! Paul pikte ons dan nog eens op aan onze hostel zodat we zonder stress en zoeken de bus op konden.

Aan de bus een kleine voorraad Stella ingeslagen en daar ontmoetten we Jeroen, een Nederlander uit Hoek (een halve Belg dus) en die werkt/getrouwd is in Dublin. Jeroen is ondertussen een die-hard fan van de Rovers geworden en vertelde ons dan over de club en hoe hun supporters de club hebben gered, inclusief zijn maandelijkse bijdrage. Een schitterend verhaal dat wij hier op de Bosuil ook beter ooit hadden gedaan. Hierbij een copy/paste van zijn verhaal:

Wat het Rovers verhaal betreft, zal proberen het kort te houden…
In 2005 is de club onder curatele gesteld vanwege meer dan 2 miljoen Euro schulden, opgelopen door een bestuur die hun rekeningen niet betaalde omdat ze alles in spelers wilden steken. Een zaakvoerder kreeg 3 maanden de tijd om een nieuwe investeerder te vinden en de schuldeisers te betalen of de rechter zou het faillissement uitspreken en de club zou ophouden te bestaan. We hadden toen geen eigen stadion , weinig spelers , gedegradeerd na puntaftrek (financieel wanbeleid) en eigenlijk niets dan schulden.

De fans waren al een poos herenigd en legden al maandelijks geld in om het bestuur buiten te werken en hebben toen met hulp van een fan uit Sydney in Australië (die de helft van de noodzakelijke fondsen alleen heeft opgehoest) een reddingsplan voorgesteld om het bestuur buiten te wippen , de club over te nemen en de zaakvoerder en de schuldeisers te betalen. Dat is goedgekeurd door de rechter en sindsdien zijn de fans eigenaar van de club en kiezen we zelf het bestuur uit onze rangen. Sindsdien is het heel erg snel bergopwaarts gegaan met de club meteen weer gepromoveerd en goed team samengesteld van jonge gasten op goedkope,
Part-time contracten.

Om lid ( en dus mede-eigenaar van de club ) te zijn betalen zo'n 500 fans nu 50 Euro per maand. Daartoe krijg je toegang tot de ledenvergadering waar gestemd kan worden voor benoemingen en alle belangrijke beslissingen. In feite niets anders dan wat er bij bv Barcelona gebeurd, alleen hebben die ruim 100.000 leden en wij wat minder... Financieel geven we niet meer uit dan er binnen komt, er staan strenge budgetten die niet overtreden mogen worden, daarom zijn veel spelers ook nog part-time.

Door de match tegen Juventus en de titel is er vorig seizoen een mooie winst gemaakt, we hopen dat dit jaar weer te doen. De fan in Australië is ondertussen terug uitgekocht en heeft zijn inleg teruggekregen waardoor de fans-club nu 100% eigenaar is. Het volledige verhaal staat ook hier op onze website: http://www.shamrockrovers.ie/members/club-history

Een prachtig verhaal mijn inziens, nu verder met de trip. In Drogheda aangekomen kochten we eerst onze kaartjes en zochten we achter een clubshop die niet te vinden was. Maar een suppoost leidde ons naar een hoekje waar plots iemand te voorschijn met enkele items, genoeg voor ons om enkele pins en programmaboekje te scoren. Ook even een heel positief woordje over de vriendelijke mensen daar en die het geweldig vonden dat we bij hun Drogheda waren en steeds welkom zijn. We hebben het bij clubs al anders geweten. Dan nog even de pub aan het stadion in en dan snel naar de wedstrijd.

Die was dan eigenlijk over de ganse lijn flauw tot bijna slecht, er valt echt weinig noemenswaardig over te vertellen. Blij dat het rust was en tijd voor een biertje maar dat was helaas niet te vinden. Jeroen kreeg ons boven in de socio maar ook daar alleen thee, koffie en een koekje. De tweede helft bracht weinig verbetering in het spel maar de inbreng van Gary Twigg (de Patje Goots van Shamrock Rovers) bracht de bezoekers in de 94ste minuut toch op voorhand door een mooi lobbal doelpunt. Het vak ging uit zijn bol, wij hadden een doelpunt gezien dus iedereen tevreden huiswaarts. Na een busritje van een uur dan nog even met de boys hun stamkroeg in, nog enkele biertjes genuttigd en toen ging stilaan het (Guinness) licht uit bij mij.

Een enorm leuke dag gehad, ik heb overal al vele wedstrijden gezien maar dit is eentje die me nog lang zal bijblijven. Misschien niet het niveau van het voetbal maar alles eromheen. En ook Dublin als stad blijft bekoren. Gegarandeerd dat ik de Rovers blijf volgen en zeker en vast nog terug ga. En stiekem hoop ik dat ze ofwel in de Champions League (als ze voorbij Kopenhagen geraken…) of anders in de Europa League een leuke club loten dichtbij België. Good luck and thanks to all of you Hoobs lads (Paul, Jeroen,...) for the excellent evening! Cheers!