Zoeken in deze blog

zaterdag 12 november 2011

12/11/11 SC Preussen Münster 0 - 0 DSC Arminia Bielefeld (Preussenstadion - 15.050 Toeschouwers)














Speciaal een dagje verlof nemen op het werk voor deze (op papier) derby en kraker inde 3de Bundesliga? Moet kunnen! De wedstrijd was weliswaar uitverkocht maar met een gelukje had ik toch een kaartje kunnen bemachtigen. Collega hopper Stoffers moest voor het werk naar het buitenland en zo was ik er als de kippen bij om zijn ticketje over te nemen.

Omdat ik als enige van mijn vast travel gezelschap een kaartje had moest ik dan alleen 275 km overbruggen en dat ging vrij vlot tot ik rond Duisburg in een eerste file reed. Meer dan een uur bumper aan bumper, gelukkig was ik heel vroeg vertrokken en moest ik me nog geen zorgen maken. Eindelijk terug rijdende reed ik me na een kwartier terug vast in een file, even ergerlijk en stressy als de eerste. Weer een uur in de file bumperen en kreeg ik het stilaan, nee beter lees gewoon op de zenuwen en begon ik al stilaan te vrezen dat ik de match zou missen. Ik heb aan terug draaien gedacht en mijn zinnen te zetten op KFC Uerdingen maar ik heb volgehouden en zo was ik 20 minuten voor aftrap in Münster. Parkeren ging vrij vlot en net voor de aftrap was ik binnen.

Er heerste een derby sfeer, volle tribunes en idem dito bezoekersvak. Bij opkomst de nodige slingers, confetti en tifo acties. Maar wat de heren voetballers een ganse negentig minuten op de mat brachten was ondermaats en de sfeer verwaterde vlot. Twee clubs die wel wilden maar niet konden al waren er links en rechts wel wat kansen/kansjes aan beide kanten. Rust 0-0 en moest ik hopen op beterschap na de pauze. Die kwam er niet, wee inspiratieloos voetbal en een rode kaart voor Münster maakten het er niet beter op. Beginstand werd ook de logische eindstand, het geluk zat me niet echt mee.

Na de wedstrijd ben ik dan vlug door gereden in de hoop om tijdig bij Antwerp te geraken en het lukte nog weliswaar ook. Geen files op de terugweg en wat extra plankgas gegeven op de terugweg maakte dat ik nog een half uur voor wedstrijdbegin aan The Great Old aankwam, tijd voor eindelijk te ontstressen. Laten we zeggen dat het een mislukt tripje was door de files en de betreurenswaardige match. Tja je kan niet altijd chance hebben en x aantal doelpunten zien natuurlijk.

woensdag 9 november 2011

06/11/11 Brighton & Hove Albion FC 2 - 0 Barnsley FC (Amex Stadium - 19.841 Toeschouwers)


















Ondanks een benevelde situatie gisterenavond na de pub kroop ik vandaag vroeg uit de veren om de trein naar Brighton te nemen. Ik had al enkele malen beloofd aan Danny van “European Football Weekends” om de trip te zullen maken maar zoals gewoonlijk kwam er steeds wel iets tussen. Het was enkel uitstel van executie want dankzij de kalender verschuiving naar zondag kon ik dan eindelijk de seasiders gaan bezoeken. Nu had Danny zijn ouders op bezoek en kon hij onmogelijk met mij afspreken maar ik mocht wel zijn abo gebruiken. Thanks again mate, next game we meet is on my account!

Ik was wat vroeger vertrokken omdat ik ook nog even de wereldberoemde Brighton Pier en beach wilde zien + bijhorende straatjes. Wie herinnert er zich trouwens niet de Quadrophenia film met in de hoofdrol Sting waar mods en rockers al vechtende door de straten van Brighton liepen. De treinreis verliep uitermate vlot, ik genoot van een frisse, mooie, zonnige ochtendwandeling langs de dijk vooraleer ik was afgesproken met Quinners, Danny’s goede vriend die zijn abo voor mij had en die me voor de rest van de dag me mee op sleeptouw nam.

Jammer dat ik de Whitdean niet meer heb gezien maar als ik iedereen mag en moet geloven is het nieuwe AMEX Stadium een pareltje en een hele vooruitgang voor de seagulls. En het stadion mag best gezien worden, vooral de hoofdtribune was een pareltje voor het oog. Voor de rest met alle moderne faciliteiten die je in elke nieuwe sporttempel vindt. Ikzelf zat achter doel in de North Stand, waar de meest fanatiek fans zich bevonden.

De wedstrijd begon met een minuut stilte voor “Armistice Day”, te vergelijken met onze Wapenstilstand waar de slachtoffers van de oorlog worden herdacht. Tegenstander voor vandaag waren de Northerners uit Barnsley waar toch wel menig Antwerp fans connecties mee hebben. Ze speelden in elk geval in mooie rood-witte uitrustingen ;-) Het bezoekende contingent bestond trouwens uit 840 fans.

De thuisclub begon het best aan de wedstrijd maar Barnsley kwam stilaan mee in de wedstrijd. Links en rechts wat corners en een bal op de lat voor de bezoekers tot net voor rust toen de thuisploeg de 1-0 lukte. Grote vreugde in de tribune want het was blijkbaar even geleden dat de seasiders nog een goal was gelukt in hun laatste wedstrijden.

De tweede helft was een kopie van de eerste, veel goede wil maar hoogstaand was het zeker allemaal niet. Brighton verdubbelde wel de score in de twee helft, wel verdiend want Barnsley wilde wel maar kon eigenlijk niet. Laten we zeggen dat Barnsley een verdienstelijke match heeft gespeeld maar dat (mijn inziens) de thuisclub verdiend had gewonnen.

Na de wedstrijd nog even in het stadion blijven hangen en dan terug richting Brighton station voor mijn retourtje naar Londen. Ondanks het een lange dag was, ben ik blij eindelijk eens glimp te hebben bewonderd van Brighton stad en van de seagulls. Jammer dat Danny bezet was maar dan zullen we vroeg of laat wel eens afspreken bij Lewes FC!

dinsdag 8 november 2011

05/11/11 Queen's Park Rangers FC 2 - 3 Manchester City FC (Loftus Road Stadium - 18.076 Toeschouwers)

















QPR v Man City was eindelijk nog eens een wedstrijd waar ik naar uitkeek. Mijn eerste Engelse sympathieën gingen namelijk uit naar deze leuke Londense club en heb hen vroeger ook wel meermaals aan het werk gezien. Later kwamen dan mijn sympathieën boven voor Man City, te danken aan Oasis en de broertjes Gallagher. En een goede vriend is season ticket houder op QPR en kon makkelijk een kaartje voor me scoren. Zo gezegd zo gedaan al moest ik wel even slikken toen ik de rekening van 50 Pond gepresenteerd kreeg. Tja Premier League zeker…

We kwamen van Worcester Park (zie vorig verslag) en na 8 stops per trein en London Overground kwamen we terug aan in Sheperd’s Bush, de halte voor QPR en waar ook ons hotelletje gelegen was. Snel nog even de kamer op en een pint voor de wedstrijd vooraleer we ons nog bijna moesten haasten voor op tijd te zijn. Loftus Road zag er nog krak hetzelfde uit langs buiten, al was de hoofdingang best mooi verlicht.

Ik zat vrij goed en centraal op de 2de rij van de Ellerslie Road Stand en nu maar hopen dat ik waar ging krijgen voor mijn 50 Pond. Ik denk dat de voetbalgoden mijn smeekbede hadden aanhoort want de heren voetballers serveerden me 5 goals en een aangenaam spektakelstuk als wedstrijd.

QPR ging redelijk van start en de Londeners wisten rond het half uur op voorsprong te komen. Een mooie vrije trap van Joey Barton werd mooi binnengekopt en leider City op achterstand zette.

QPR ging redelijk van start en de ploeg van Neil Warnock wist na 28 minuten op voorsprong te komen. Een sterk genomen vrije trap van Joey Barton belandde op het hoofd van Jay Bothroyd, die binnenkopte en City op achterstand bracht. Niet lang voor de rust bracht Edin Dzeko de rust enigszins terug bij The Citizens door de gelijkmaker te scoren.

Na de rust ging City door en David Silva zette de QPR verdediging in de wind en wist in de 52ste minuut de 1-2 te scoren. Ik dacht dat het over en out ging zijn voor QPR maar daar had ik het volledig verkeerd mee. QPR scoorde tegen in de 69ste minuut, al dan niet uit buitenspel maar de goal werd goedgekeurd. Loftus Road ontplofte en de fans hoopte op een 2de ‘mirakel’ na de thuiszege tegen Chelsea enkele weken geleden. Maar City zou City niet zijn en de leider liep uit naar 2-3 door een kopbaldoelpunt van Yaya Touré die blijkbaar toch wekelijks zijn goaltje meepikt. Een slotoffensief van QPR hielp niet meer, het kopte nog op de lat en mijn inziens hadden ze een gelijkspel meer als verdiend. Feest bij de 3000 meegereisde blues.

Het was een grootse match, QPR verdiende meer en City kroop door het oog van de naald. Geen Vincent Kompany vandaag wegens schorsing en enfant terrible Mario Balotelli moest genoegen nemen met een invalbeurt van een kwartier, en pakte na 3 minuten nog geel ook natuurlijk.

Na de wedstrijd nog enkele pubs in en een afsluiter in een local kebab store. Moe maar voldaan van deze heerlijke dag kroop ik mijn bed in. De volgende ochtend stond er immers alweer een tripje op de planning richting Brighton per trein.

05/11/11 Worcester Park FC 4 - 2 Molesey FC (Skinners Field - 72 Toeschouwers)









Dankzij de late kick-off bij QPR vanavond konden we met wat geluk nog ergens een wedstrijdje meepikken in de lagere reeksen. Via vriend en EFW collega Gary kwamen we te weten dat zijn local club Worcester park FC een bekerwedstrijd speelde en dit al om 13:30u omdat WPFC geen verlichting heeft. Men vreesde voor mogelijke verlengingen en als ze later zouden hadden gestart konden het wel eens verlengingen worden in het donker.

Worcester Park ligt zowat in het midden van het Borough of Sutton, het Borough of Epsom and Ewell en het Royal Borough of Kingston upon Thames. Of kortweg ergens in greater London ;-) We waren mooi op tijd aangekomen en na eerst al even van de Engelse haute cuisine te hebben genoten (lees Fish & Chips) troffen we Gary aan in de best gezellige kantine van WPFC. Het stadionnetje is echt heel erg klein maar dat vinden we allemaal niet erg zolang we maar een bal zien rollen en er bier te krijgen valt.

Zoals gezegd betrof het een bekerwedstrijd in de Combined Counties Football League. Tegenstander was Molesey FC die in de Premier league spelen van de CCFL, Worcester Park speelt een reeks lager in de Division One. Maar daar was weinig van te zien op het veld, al na 8 minuten kwam WPFC verdiend op voorsprong. De thuisclub verdubbelde de voorsprong van op de penaltystip en liep zelfs uit tot 3-0 al kon Molesey nog milderen tot 3-1 voor de rust. Het niveau lag best hoog en het kwam enkele malen tot goed wat duw- en trekwerk en links en rechts ook wel iets meer. We kunnen de eerste helft best samenvatten als: 1 penalty, 4 goals, 2 rode kaarten en 22 man een robbertje vechten en dat allemaal binnen 45 minuten. En dat allemaal voor 3 Pond inkom!

De tweede helft hebben we de wedstrijd gevolgd van in de kantine, tja kan gebeuren als het bier smaakt en er een heel mooie jongedame achter de toog staat. Molesey probeerde terug te vechten en lukte zelfs de aansluitingstreffer 3-2. Molesey probeerde verder, Worcester had moeite maar kon stand houden. En bij een counter in blessuretijd kreeg Worcester zijn 2de penalty van de dag en stelde zo de overwinning veilig.

Leuke namiddag gehad met 6 goals, goed wat beleving op het veld en al redelijk wat gedronken. Na afscheid genoemen te hebben van Gary en vrienden maakten we ons snel terug op weg naar Shepherd’s Bush want de volgende wedstrijd maakte stilaan zijn opwachting.