Na een korte maar deugddoende nachtrust moesten we reeds terug om 9:45u aan het station staan want onze vrienden van het EFW hadden een bus gecharterd voor eerst ’s middags een wedstrijd te bezoeken in het Duitse Essen en vervolgens ’s avonds in het Nederlandse Arnhem. Alles perfect geregeld en ook Willem de buschauffeur viel reuze mee.
Essen was dus de eerste plaats van gebeuren en ook de wedstrijd waar ik het meest naar uitzag. Ik was ooit 10 of 15 jaar geleden al op Essen geweest en om de één of andere reden is deze leuke club me altijd bijgebleven. Ook op verplaatsing valt deze, ook weer vergane glorie heel goed mee en brengen ze steeds een leuke away support mee. Danny had hier afgesproken met een kerel van het fanproject die onze tickets regelde en ons uitnodigde in hun supportershome. Enkel en alleen al voor de mooie bediening zou ik hier al terug naartoe willen komen ;o)
Net op tijd het stadion dan in maar (schuld van de leuke bediening) en daar viel ons oog direct op een goed gevuld uitvak van de bezoekers uit Münster. Ik schatte hun aantal op 2 tot 3000, klinkt op zich niet zo speciaal tenzij je weet dat je deze wedstrijd moet zien als eentje uit onze 4de klasse. Nu zijn Essen en Münster wel 2 ploegen met een Bundesliga verleden en is het een beetje een derby, alhoewel.
We waren natuurlijk voor de rood-witten en het was een leuke eerste helft om te volgen, helaas zonder doelpunt(en). Men had misschien onze smeekbede gehoord want kort na de pauze maakte Essen er 1 – 0 van en de boel ontplofte feestelijk. Essen ging door op zijn elan maar Münster kwam gaandeweg ook terug in de partij. Laatste seconden van de wedstrijd ging hun keeper mee naar voor die een beslissende rol speelde toen Münster in de 93ste minuut de 1-1 binnen knalde. Feest voor de groenhemden, zware teleurstelling in het rood-witte kamp.
Wederom een leuke voetbalmiddag in de heimat en gaan we vast en zeker nog eens terug. Dan snel Willem en zijn bus gezocht voor de trip van Essen naar Arnhem waar deze partij gingen geven aan Heracles uit Almelo.
Essen was dus de eerste plaats van gebeuren en ook de wedstrijd waar ik het meest naar uitzag. Ik was ooit 10 of 15 jaar geleden al op Essen geweest en om de één of andere reden is deze leuke club me altijd bijgebleven. Ook op verplaatsing valt deze, ook weer vergane glorie heel goed mee en brengen ze steeds een leuke away support mee. Danny had hier afgesproken met een kerel van het fanproject die onze tickets regelde en ons uitnodigde in hun supportershome. Enkel en alleen al voor de mooie bediening zou ik hier al terug naartoe willen komen ;o)
Net op tijd het stadion dan in maar (schuld van de leuke bediening) en daar viel ons oog direct op een goed gevuld uitvak van de bezoekers uit Münster. Ik schatte hun aantal op 2 tot 3000, klinkt op zich niet zo speciaal tenzij je weet dat je deze wedstrijd moet zien als eentje uit onze 4de klasse. Nu zijn Essen en Münster wel 2 ploegen met een Bundesliga verleden en is het een beetje een derby, alhoewel.
We waren natuurlijk voor de rood-witten en het was een leuke eerste helft om te volgen, helaas zonder doelpunt(en). Men had misschien onze smeekbede gehoord want kort na de pauze maakte Essen er 1 – 0 van en de boel ontplofte feestelijk. Essen ging door op zijn elan maar Münster kwam gaandeweg ook terug in de partij. Laatste seconden van de wedstrijd ging hun keeper mee naar voor die een beslissende rol speelde toen Münster in de 93ste minuut de 1-1 binnen knalde. Feest voor de groenhemden, zware teleurstelling in het rood-witte kamp.
Wederom een leuke voetbalmiddag in de heimat en gaan we vast en zeker nog eens terug. Dan snel Willem en zijn bus gezocht voor de trip van Essen naar Arnhem waar deze partij gingen geven aan Heracles uit Almelo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten