Als luchthavenpersoneel heb je zo het voordeel dat je met momenten kan rekenen op sterk verlaagde tarieven en zo besloot ik om een tiendaagse trip/rustperiode in te lassen naar het land van de glimlach. Het weekend kwam er aan en dat betekent natuurlijk voetbal! De Thaise competitie is steeds aangenaam om een wedstrijdje in mee te pikken en mijn oog viel op Thai Port tegen Buriram PEA. Thai Port heeft de laatste jaren naam en faam gemaakt, misschien niet op de meest sportieve manier maar de mensen die het spelletje wat beter volgen weten wel waarom. Buriram PEA heeft daarentegen dit jaar enorm goed ingekocht en gaat normaliter los voor de titel. Ook staan zij steeds garant voor een goed gevuld uitvak ondanks de trip van ongeveer vier uur rijden denk ik.
Zo gezegd zo gedaan en ik de bus op voor een kleine twee uur richting Bangkok, stad der engelen. Ik was vrij vroeg vertrokken en was rond de middag in het busstation Ekamai aangekomen waar ik prompt een taxi charterde richting PAT Stadium dat maar een 5tal minuutjes rijden verwijderd lag. 1 Euro voor de rit en ik stond recht voor de deur. Reden dat ik zo vroeg naar het stadion ging was dat er sprake kon zijn van een “sold out” maar ik kon zonder enige moeite een ticketje kopen voor de schamele prijs van 2 Euro. Clubshop nog even binnen en dan maar terug de taxi in naar de “beer bars” op de Nana waar trouwens ook enkele Engelsen in Buriram PEA shirt zaten.
Na een natje en droogje dan terug de taxi in en aan het stadion heerste de gezellige Thaise voetbaldrukte. Leuke promogirls en LEO bierstandjes deden hun werk alvorens ik het stadion inging dat voor 4/5de gevuld was met zoals verwacht een vol uitvak, naar schatting toch wel een 1500 man sterk. Ook het thuispubliek was goed opgekomen en het oranje in de shirts viel steeds enorm op, net zoals bij een wedstrijd van onze noorderburen. Voor de wedstrijd even het volkslied nog, ja in Thailand is dat de normaalste zak van de wereld. Ook als je naar de bioscoop gaat spelen ze net voor aanvang van de film het volkslied in de zaal.
Het goedgevulde stadion zag een leuke eerste helft met kansen aan beide zijden. Thai Port had wel op voorsprong moeten komen maar miste een penalty. Duidelijke fout maar de keeper pakte de elfmeter. Het spel bleef leuk om te kijken, ik vond wel dat het niveau niet zo erg hoog was maar het scorebord vermeldde wel 36° graden in het zonnetje. Ik weet niet of de heren hier dan een hoog niveau op de mat zouden brengen. Ruststand 0-0
Na de rust kwamen de bezoekers sterker opzetten en in de 58ste minuut scoorde de leider de 0-1. Naarmate het geleverde spel ook terecht tot groot jolijt van de meegereisde fans uit Buriram. De wedstrijd werd nog even stilgelegd omdat de Thai Port fans het oneens waren met enkele scheidsrechterlijke beslissingen. Er vlogen enkele projectielen en busjes water op het veld maar na een oproep van de speaker kwam het publiek terug tot rust. Naam en faam, remember!? Buriram PEA controleerde de laatste minuten, een klein slotoffensief nog van Thai Port haalde weinig uit en zo gingen de bezoekers met de kleinste winstscore terug naar huis.
Na de wedstrijd ging ik ook nog even terug richting Nana, dronk nog enkele biertjes en waar ik dan moe maar tevreden een taxi terug nam. Een kleine 20-25 Euro voor een privé wagen voor een rit van een kleine 2 uur, dat betaal je hier waarschijnlijk 100 Euro.
Leuke dag gehad en ik zie alvast uit naar december wanneer er voor mij hier weer 3 wedstrijden en nieuwe stadions op het menu staan. I’m always in for the Land Of Smiles!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten