Ondanks er in de Ierse competitie tijdens de zomer wordt doorgespeeld begon vandaag voor mij het nieuwe seizoen 2011-2012. Ik had al wel 2 Antwerp friendlies gezien maar we zullen maar zeggen dat vandaag het “echte werk” begon.
Eigenlijk hadden we enkele maanden geleden geboekt voor de wedstrijd St. Pat’s Athletic tegen Bohemian Dublin. St. Pat’s is een must do in mijn ogen als je zelf Patrick noemt maar de voetbalgoden beslisten anders over ons weekendje omdat beide clubs Europees moesten spelen.
Omdat er geen andere club uit Dublin thuis speelde moesten we op zoek gaan naar een plan B, we hadden 2 opties met name Bray Wanderers v Derry City of Drogheda Utd v Shamrock Rovers. En omdat Shamrock me meer aanspraak begon ik uit te dokteren hoe we het best in Drogheda konden geraken. De trein was een optie maar terug was te risky om onze laatste trein terug te halen. Ik contacteerde dan de Hoops Supporters Club en na enkele mailtjes kregen we via Paul 2 zitjes aangeboden op de bus! Paul pikte ons dan nog eens op aan onze hostel zodat we zonder stress en zoeken de bus op konden.
Aan de bus een kleine voorraad Stella ingeslagen en daar ontmoetten we Jeroen, een Nederlander uit Hoek (een halve Belg dus) en die werkt/getrouwd is in Dublin. Jeroen is ondertussen een die-hard fan van de Rovers geworden en vertelde ons dan over de club en hoe hun supporters de club hebben gered, inclusief zijn maandelijkse bijdrage. Een schitterend verhaal dat wij hier op de Bosuil ook beter ooit hadden gedaan. Hierbij een copy/paste van zijn verhaal:
Wat het Rovers verhaal betreft, zal proberen het kort te houden…
In 2005 is de club onder curatele gesteld vanwege meer dan 2 miljoen Euro schulden, opgelopen door een bestuur die hun rekeningen niet betaalde omdat ze alles in spelers wilden steken. Een zaakvoerder kreeg 3 maanden de tijd om een nieuwe investeerder te vinden en de schuldeisers te betalen of de rechter zou het faillissement uitspreken en de club zou ophouden te bestaan. We hadden toen geen eigen stadion , weinig spelers , gedegradeerd na puntaftrek (financieel wanbeleid) en eigenlijk niets dan schulden.
De fans waren al een poos herenigd en legden al maandelijks geld in om het bestuur buiten te werken en hebben toen met hulp van een fan uit Sydney in Australië (die de helft van de noodzakelijke fondsen alleen heeft opgehoest) een reddingsplan voorgesteld om het bestuur buiten te wippen , de club over te nemen en de zaakvoerder en de schuldeisers te betalen. Dat is goedgekeurd door de rechter en sindsdien zijn de fans eigenaar van de club en kiezen we zelf het bestuur uit onze rangen. Sindsdien is het heel erg snel bergopwaarts gegaan met de club meteen weer gepromoveerd en goed team samengesteld van jonge gasten op goedkope,
Part-time contracten.
Om lid ( en dus mede-eigenaar van de club ) te zijn betalen zo'n 500 fans nu 50 Euro per maand. Daartoe krijg je toegang tot de ledenvergadering waar gestemd kan worden voor benoemingen en alle belangrijke beslissingen. In feite niets anders dan wat er bij bv Barcelona gebeurd, alleen hebben die ruim 100.000 leden en wij wat minder... Financieel geven we niet meer uit dan er binnen komt, er staan strenge budgetten die niet overtreden mogen worden, daarom zijn veel spelers ook nog part-time.
Door de match tegen Juventus en de titel is er vorig seizoen een mooie winst gemaakt, we hopen dat dit jaar weer te doen. De fan in Australië is ondertussen terug uitgekocht en heeft zijn inleg teruggekregen waardoor de fans-club nu 100% eigenaar is. Het volledige verhaal staat ook hier op onze website: http://www.shamrockrovers.ie/members/club-history
Een prachtig verhaal mijn inziens, nu verder met de trip. In Drogheda aangekomen kochten we eerst onze kaartjes en zochten we achter een clubshop die niet te vinden was. Maar een suppoost leidde ons naar een hoekje waar plots iemand te voorschijn met enkele items, genoeg voor ons om enkele pins en programmaboekje te scoren. Ook even een heel positief woordje over de vriendelijke mensen daar en die het geweldig vonden dat we bij hun Drogheda waren en steeds welkom zijn. We hebben het bij clubs al anders geweten. Dan nog even de pub aan het stadion in en dan snel naar de wedstrijd.
Die was dan eigenlijk over de ganse lijn flauw tot bijna slecht, er valt echt weinig noemenswaardig over te vertellen. Blij dat het rust was en tijd voor een biertje maar dat was helaas niet te vinden. Jeroen kreeg ons boven in de socio maar ook daar alleen thee, koffie en een koekje. De tweede helft bracht weinig verbetering in het spel maar de inbreng van Gary Twigg (de Patje Goots van Shamrock Rovers) bracht de bezoekers in de 94ste minuut toch op voorhand door een mooi lobbal doelpunt. Het vak ging uit zijn bol, wij hadden een doelpunt gezien dus iedereen tevreden huiswaarts. Na een busritje van een uur dan nog even met de boys hun stamkroeg in, nog enkele biertjes genuttigd en toen ging stilaan het (Guinness) licht uit bij mij.
Een enorm leuke dag gehad, ik heb overal al vele wedstrijden gezien maar dit is eentje die me nog lang zal bijblijven. Misschien niet het niveau van het voetbal maar alles eromheen. En ook Dublin als stad blijft bekoren. Gegarandeerd dat ik de Rovers blijf volgen en zeker en vast nog terug ga. En stiekem hoop ik dat ze ofwel in de Champions League (als ze voorbij Kopenhagen geraken…) of anders in de Europa League een leuke club loten dichtbij België. Good luck and thanks to all of you Hoobs lads (Paul, Jeroen,...) for the excellent evening! Cheers!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten