Zoeken in deze blog

zondag 22 januari 2012

22/01/12 Green Archers United 1 - 2 Kaya Cignal FC (UMak Stadium - 200 Toeschouwers)




















Gisteren een benefietwedstrijd, vandaag een competitiewedstrijd. Benieuwd of dat enigszins iets zou voorstellen. Er waren enkele opties en zo koos ik voor de dichtstbijzijnde in het stadsdeel Makati, een half uurtje per taxi vanwaar mijn hotel gelegen was. Omdat de wedstrijd pas om 18u begon begaf ik me rond 14u reeds naar Makati omdat hier alle grote malls en betere winkels zich bevinden. Ook het Hard Rock Café en andere leuke etablissementen tref je hier aan. De rest van Manila is eigenlijk maar droevig, weinig bezienswaardigheden en veel armoede in de straten.

Tegen 17u dan richting UMak Stadium, afkorting van University Makati Stadium. We waren vrij snel van het centrum van Makati naar de universiteit gereden maar buiten het stadion was alles vrij doods. Niks rond het stadion te beleven en zo gingen we maar binnenin, inkom was dan weer gratis. Het stadion was klein en simpel maar best gezellig met een leuke hoofdtribune. Maar ook hier een immense looppiste rond het veld. Wel niets te krijgen om te eten of drinken dus dat sloeg ook wel tegen.

De wedstrijd begon, naar schatting een 200 toeschouwers waren op post en dan nog voornamelijk van de bezoekende club Kaya. Volgens mijn vriendinnetje ook enkele dames die meespelen in lokale soapseries en een vriendje hadden bij de bezoekende spelers. Veel was er niet aan te zien, het spel was dramatisch met ruststand 0-0.

De tweede helft bracht dan toch wat animo in de zaak, Kaya scoorde vrij snel de 0-1 en was ook over de ganse match gezien de betere. Maar Green Archers maakte in de 87ste minuut gelijk. In de 88ste minuut scoorde Kaya dan met een vermeende “al dan niet bal over de lijn” de 1-2 wat de nodige commotie meebracht bij de thuisclub en hun supporters.

Er is nog veel werk aan het Filippijnse voetbal te doen, misschien dat de topteams beter voetbal op de mat brengen maar dit was zoals bij ons in de provinciale reeksen. En dan nog niet te spreken over de zwarte voetballers met gekleurde schoenen en haarbanden die dachten dat ze momenteel op de Afrika Cup moesten zitten. Blij dat het gedaan was om 20u en we rustig terug konden afzakken richting hotel voor een degelijke maaltijd.

Geen opmerkingen: